GENERATIEDINER

kom je eten met je buren?

GENERATIEDINER  7 APRIL 2017 in Salon Jeltje


Het was een uiterst origineel idee om een diner te organiseren waarin 2 generaties met elkaar aan tafel gaan. De grens lag bij 58 jaar en de bedoeling was om je aan te melden als koppel van wie de ene jonger was dan 58 jaar en de ander ouder. Bovendien moesten beiden binnen de grenzen van StadsdorpVondelHelmers woonachtig zijn. Het resultaat was een zeer gevarieerd gezelschap van 38 personen die al dan niet lukraak plaats namen aan een tafel waar nog plek was. Bij binnenkomst bleek al meteen dat de stemming uitstekend was want er werd veel gelachen. Toen iedereen plaats had genomen nam Marcella het woord en vroeg ons in een diagonale lijn te gaan staan, met de jongste aan het ene uiteinde en de oudste aan het andere. Daarbij moesten we afgaan op ons gevoel en mocht er absoluut niet gevraagd worden naar leeftijden. Dat zorgde voor veel hilariteit en verwarring want het valt niet mee om de plek te vinden waar je denkt thuis te horen. Iedereen was dan ook opgelucht toen Marcella het stopsein gaf en naar de leeftijd vroeg van de uiterst linker en uiterst rechter persoon. En wat bleek? De ene was 91 en de andere 19! Verrijkt met deze kennis mochten we weer aan tafel gaan, maar niet aan dezelfde en evenmin met dezelfde mensen als voorheen zodat we totaal uit onze comfortzone raakten, voor zover we dat nog niet waren…

Intussen was het heerlijk geurende buffet klaargezet waar we ons zo beschaafd mogelijk op stortten  nadat we de verrukkelijke vissoep -die aan tafel werd geserveerd- hadden verorberd. Flessen zelf meegebrachte wijn gingen rond terwijl Marcella gele briefjes uitdeelde met suggesties om de tafelgesprekken op gang te brengen, maar dat bleek niet nodig want iedereen was al druk aan de praat geraakt met de mensen die toevallig zijn of haar tafelgenoten waren. 

Rond 21 uur kondigde Marcella aan dat het dessert bestond uit luxe bonbons die op schalen werden rondgedeeld en dat er voor iedereen één bonbon beschikbaar was. Voorts stonden er bakjes klaar om de restanten van het buffet in mee te nemen waarbij ze op de studenten doelde als gegadigden. Ze besloot de avond met een oproep tot meehelpen met opruimen want om 22 uur moesten we het pand verlaten. Die deadline haalden we makkelijk want iedereen was meteen bereid de handen uit de mouwen te steken om dit zeer geslaagde diner netjes af te ronden. 

Met dank aan de organisatoren van dit bijzondere evenement namen we afscheid van onze stadsdorpgenoten van wie we sommigen beter hebben leren kennen en misschien ook hérkennen als we elkaar tegenkomen in ons dorp…

Yvonne Klinkert, stadsdorpgenoot