Ite Boeremastraat 1
Op het WG-terrein sinds 2011
Veel oase-bewoners zullen denken: 'Ehm... Natuurfontein? Maar velen hebben vast wel eens een levendig gevulde bakfiets voorbij zien komen met hun logo erop.
De locatie van deze buitenschoolse opvang (BSO) is opvallend onopvallend. Natuurfontein huist in de schaduw van hoge bomen en de Anna Reynvaanflat. Als je er eenmaal binnen bent verbaas je je over de grote ruimte waarover de opvang beschikt en dat je het toch niet kende.
Bij ons bezoek ziet het er uitgesproken kindvriendelijk uit, maar mist er iets essentieels: kinderen. Het is coronatijd. Normaal gesproken komen de ouders hier hun kinderen ophalen, nu niet. Nu zijn daarvoor tijdelijk meerdere aparte locaties voorzien om concentratie van mensen te voorkomen.
Wel treffen we op haar post Marion Mögelin. Ze is de locatie-coördinator, in Oud-Hollands: de baas. Dat is ze pas sinds kort, heel kort. Het is haar tweede dag. Maar Marion hakt al decennia met het BSO-bijltje en is dus wel degelijk door de wol geverfd.
Wat doet Natuurfontein? De organisatie, die in Amsterdam een viertal vestigingen heeft, haalt kinderen op bij een aantal scholen per locatie en brengt ze vanaf daar regelrecht naar de natuur. Stadsnatuur, vooral. Parken en dergelijke, niet te ver van school.
Veel stadskinderen van vandaag komen te weinig buiten. Natuurfontein brengt daar verandering in. Bij weer en wind. In één moeite door wordt ze daarbij van alles bijgebracht. Niet alleen kennis van de natuur en dat erwtjes meer zijn dan bolletjes in een blikje, maar ook het belang van duurzaamheid. Zo wordt in elk kind een zaadje geplant waar de wereld mee vooruit kan wanneer ze groot zijn. Dat alles spelenderwijs, verpakt in tal van activiteiten. Avontuurlijk ook. Misschien kunnen we haar kinderen wel noemen... eco-padvinders? Marion geeft haar zegen.
Eens even denken: een vrijwel 100% garantie op vieze handen en in afnemende volgorde: vieze kleren, een gat in hun broek en een vergrote omzet van de firma Hansaplast. Dat alles gecombineerd met een ideële, 'groene' inslag en een stevig prijskaartje, conform de norm voor de binnenstad. Ben ik bevooroordeeld als ik daarbij ouders voor me zie die relatief welgesteld zijn, hoger opgeleid en aan de 'witte kant'? Misschien wel, maar dat plaatje blijkt te kloppen. Al heeft Marion de indruk dat eigenlijk onze hele buurt overwegend bij dat plaatje past, bij de andere locaties is het ouderprofiel hetzelfde.
Is Natuurfontein een commerciële onderneming? Inderdaad. Maar, onderwijst Marion, dat geldt inmiddels voor vrijwel de hele kinderopvangbranche. Ander soort pleister op een ander soort wonde: minder draagkrachtige ouders kunnen van overheidswege financiële ondersteuning krijgen. Van overheidswege komt trouwens nog meer: regulering. Zo zijn ook de commerciële BSO's zoals Natuurfontein onderworpen aan controles en protocollen, niet in het minst ter bevordering van de veiligheid.
Het is een vraag die te verleidelijk is om te stellen aan iemand die al zolang meeloopt in het vak. Natuurfontein houdt (zich met) kinderen bezig van 4 t/m 12 jaar. Hoe zijn de kinderen in die leeftijdsgroep veranderd in al die tijd? Marion denkt na.
Ze zijn 'wereldwijzer' dan vroeger, vindt ze. En, al zou het overdreven zijn te zeggen dat ze niet sociaal zijn, ze zijn meer solitair. Maar misschien wel het meest opvallende: ze zijn minder creatief. Waren kinderen vroeger gewend van niets iets te maken, dingen zelf te bedenken, tegenwoordig wordt alle fantasie voor ze ingevuld. Door derden. Kant-en-klaar. Een ontwikkeling die begon met televisie en zich heeft voortgezet in de vorm van computers en smartphones. Via games en wat al niet.
Waarschijnlijk is dat nog het belangrijkste van buiten spelen. Even los van de digitale wereld, werkelijk of virtueel. Even 'digi-vrij'. Echt vrij. Dat wens je ieder kind.
.jpg)