WG-Scan 2: Boeddhistisch Centrum Amsterdam

Bijna dagelijks fiets ik over het WG-terrein. De afwezigheid van scheurende scooters en sluiproute-zoekende-auto’s biedt mij daar de kans om al rijdend ontspannen rond te kijken.  Zo viel me op dat de ruimte naast het Amsterdams Theaterhuis een transformatie onderging. Je kunt nu zo maar naar binnen kijken, er gaan mensen in en uit, ineens was daar een vrolijke Boeddha op het raam en de naam: Boeddhistisch Centrum Amsterdam Triratna. Die openheid werkte uitnodigend.





Mokshaghandi, die als Mireille al 16 jaar op het WG woont, laat gastvrij het zonnige Boeddhistisch centrum zien. De ontvangstruimte aan de straatzijde met lange banken langs de kant, een rank Boeddhistisch beeldje in een hoek en een boekenkast met literatuur van onder meer de oprichter van de Triratna Boeddhistische Beweging.Achter een kamerscherm is een meditatieruimte met een stapel ronde kussentjes. Daarboven is een vide met een boekenwand en een grote tafel. Een man van Poolse afkomst zit daar in alle rust geconcentreerd boeddhistische teksten te vertalen naar zijn moedertaal. De WG-Café-poes trippelt door de openstaande deur naar binnen.

De locatie waar het BCA tot vorige zomer gevestigd was, kreeg een andere bestemming en Mireille hoorde via haar buren op het WG dat deze ruimte vrij kwam.  Deze werd het BCA gegund, mede vanwege de intentie om het open karakter van het centrum uit te willen stralen naar het hele WG-terrein.

Het centrum wordt gerund door een collectief van mensen waarvan een aantal WG'er is. Ze zijn betrokken bij het tuinonderhoud langs de Pesthuislaan. Ze werken mee in 'Budapest', de locatie in de Pesthuislaan waar wij stadsdorpers regelmatig als ontmoetingsplek gebruik van maken, en maken er de woensdagsoep.                                                              

Mokshagandhi vertelt dat aan het Boeddhistisch Centrum Amsterdam zo’n tweehonderd  mensen verbonden zijn waarvan een aantal samen de taken verdelen over werkgroepen. Ondertussen arriveert een vrouw die de bloemen komt verversen en bij het boeddhistische beeldje ranke takjes neerzet.

Binnen het boeddhisme bestaan vele stromingen onder één overkoepelend geloof, in oorsprong een religie zonder godheid. Toen Mireille 20 jaar geleden in Londen woonde, kwam zij een van deze bewegingen tegen: Triratna, toen nog ‘Vrienden van de Westerse Boeddhisten Orde’. 

Ze leerde er mediteren en werd geïnspireerd door de leer van de Boeddha, ontwikkeld door Sangharakshita, een Engelsman die  jaren in India verbleef maar al sinds lang weer in Engeland woont. Hij vertaalde deze leer naar onze Westerse cultuur gericht en onze Westerse geest. Door het beoefenen van deze leer kun je leren van jezelf, hoe je geest werkt en kun je je van je patronen gewaar worden, je vaste aannames, en op welke wijze je daar verandering in teweeg kan brengen. Hoe het leven in het NU het geheel ten goede komt. Leven niet voor jezelf, maar voor het welzijn van alles wat leeft. Deze beweging sprak haar aan vanwege de nadruk op vriendelijkheid, in samenwerking leren van elkaar, de praktische toepassing in het dagelijks leven, in het hier en nu zijn.

Bij haar inwijding in de orde kreeg Mireille de naam Mokshaghandi, wat 'geur van de bevrijding' betekent. Haar introductie was een mooie ervaring en een bewijs dat de open deur gerichte mentaliteit van het BCA werkt.

Het centrum is voor iedereen toegankelijk. Je kunt vrijblijvend komen mediteren. Je hoeft je niet te ‘bekeren’ tot het boeddhisme om er aan deel te nemen. Er worden ook mindfulness-cursussen gegeven. Op de voordeur hangt een poster met het hele aanbod.                                                               

Op www.bcatriratna.nl  kun je uitgebreidere achtergrond informatie vinden over boeddhisme, Triratna en de activiteiten van het centrum. Alles helder en open beschreven. Mocht je interesse hebben in een retraite, ga dan naar: www.mettavihara.nl.