Arie Biemondstraat 5

Op het WG-terrein sinds 2016

 

Alsof het er altijd al geweest is: 'Het Kippenpaleis' dat prijkt tegen de zijgevel van de Weebertoren.

Alsof ze voor elkaar zijn geboren: Gonnie & Marco.

Dat laatste klopt, al duurde het even voor ze het doorhadden. Het eerste is schijn. Want de kippenren van Gonnie & Marco mag dan niet meer weg zijn te denken uit de WG-oase, hij is er pas een jaar of acht. Ongeveer. Want die feestelijke volière kwam niet uit de lucht vallen zoals hij nu is. Zoals het meeste grootse werd Het Kippenpaleis klein geboren. Als een kuikentje.

Gonnie & Marco, op hun beurt, werden ook geboren op het WG-terrein, in het toenmalige ziekenhuis. Ze groeiden er allebei vlakbij op. Maar een half leven ging voorbij, zonder dat gebeurde wat al in de sterren geschreven stond.

Hun liefde ontkiemde in de Kinkerstraat. Bij de worsten, van de HEMA. Op een goede dag verkocht Gonnie er een aan die 'jongen' die ze nog kende van vroeger. En Marco, ook die was verkocht.

Als stel betrokken ze in 2013 een benedenwoning in de toren naast het witte bruggetje richting de Ten Katestraat. Ze trouwden en... ze scheidden weer. Maar niet hun huwelijk bleek een verkeerd idee, nee, hun scheiding. Zo kwam er een paar jaar geleden hun Huwelijk 2.0. (Ik gaf het hernieuwde bruidspaar er een pretfles bij cadeau: bubbelwijn. Om daarna te ontdekken dat de weer pasgehuwden het wat dat betreft altijd houden bij 0.0).

Marco is glazenwasser geweest en brugwachter. Gonnie is de zorgzaamheid zelf. Ze zorgt niet alleen voor haar eigen geluksvogel, maar voor alles en iedereen. Dieren niet te vergeten.


De twee delen hun huis al met een duo chihuahuas, een pitbull en drie katten, maar daar kwamen op een gegeven moment nog twee zijdehoendertjes bij. Binnen. Probleem: uit kippen komt meer dan alleen eieren. Oplossing: een rennetje buiten, tegen de gevel. Hekje eromheen, klaar.

Intussen was er gezinsuitbreiding. Bij gebrek aan een haan waren er voor de prijs van één euro per stuk bevruchte eieren van elders aangeschaft. Als 'Maria-kippen' begonnen de zijdehoenders met broeden en, geheel volgens de gebruiksaanwijzing, kwam er na exact 21 dagen weer nieuw leven ter wereld op het WG-terrein.

Dat feit ging echter niet ongemerkt voorbij aan de zo rijke WG-roofdierenpopulatie, altijd op zoek naar iets dat (nog) piept. Zelfs al krijgen ze elke dag thuis gewoon hun blikje. Zo zagen de kippenhouders zo'n mini-tijger er live met één van hun kuikens vandoor gaan. Dat was het startschot voor een nieuwe fase in de ontwikkeling van wat minimaal begon en gaandeweg uitgroeide tot 'Het Kippenpaleis' van nu. Bovendien zitten er inmiddels niet alleen maar kippen in. Nog afgezien van de haan die uit één van de bevruchte eieren kwam.

De haan bleek niet houdbaar. Hij hield er namelijk uitgesproken hanig gedrag op na. Dat-ie daarbij kraaide was niet het probleem. Marco bouwde er een geluiddicht bunkertje voor, om te voorkomen dat hij zou fungeren als buurtwekker. Nee, het probleem was dat het een echt MeToo-haantje bleek, non-stop grensoverschrijdend bezig, tot wanhoop van de dames voor wie 'Nee!' kakelen niets hielp.

De haan moest het veld ruimen. Daarvoor in de plaats kwamen er.... fazanten. Verschillende soorten, de ene nog mooier dan de andere. Vijf zijn het er inmiddels. Een paar ervan uitgebroed door... de kippen.

Wat dachten die, toen hun interne klok na 21 dagen 'Ping!' zei, als altijd? Terwijl fazanten pas na 25 dagen aan 'Ping!' toe zijn. Bovendien vinden alle moeders hun kinderen mooi, maar deze waren wel héél... En niet alleen dat. Moederkippen zijn moederkloeken - 'Hier blijven, toktok!' - maar fazantenkuikens willen meteen de hort op...

Nog zo wat: fazanten kunnen vliegen. Laatst wilde één ervan hogerop. Hij glipte door het deurtje en vloog in een hoge boom, bij Lab111. Er kwam redding. Een buurman meldde zich, een bergbeklimmer. In plaats daarvan beklom hij de boom. Niet dat hij zo die prachtige vogel vangen kon, maar helpen deed het wel. De voortvluchtige nam de wijk naar een portiek in de Anna Spenglerstraat en kon aldaar worden ingerekend.

Voortvluchtig, daarentegen, is nog steeds de dief die niet lang geleden vier kuikens stal. Het was een klap waardoor Marco erover dacht ermee op te houden. Maar de buurt dacht daar anders over.

Het Kippenpaleis heeft echt een functie. Veel mensen komen er speciaal naar kijken en toevallige voorbijgangers gaan er zelden zomaar aan voorbij. Kinderen én grote mensen. Als de kippenhouders voor elke foto een euro zouden krijgen...

Al met al zijn de tien vogels best duur in het onderhoud. Gonnie grijpt achter zich. Ze pakt een slakrop, eentje waarvoor de voedselbank een moord zou doen. Gewoon gekocht op de markt. En dan nog meelwormen, apart kippenvoer, appels, tomaten... Ja, hun vogels hebben het goed. Zo is Tina Turner, een van hun oudste kippen, met een 'coupe à la Tina', al bijna acht jaar oud.

Laatst bleek dat sommige genieters van Het Kippenpaleis wel degelijk een donatie deden. Een houten insectenhotel aan de buitenkant was aan vervanging toe. Groot was de verrassing toen er meer muntjes in bleken te zitten dan insecten. Mensen hadden de openingen benut als die van een collectebus.

Nu is er (hint!) in plaats daarvan iets opgehangen dat voor bijdragen is bedoeld. Ook voer is welkom en als er eitjes over zijn dan kan je ze kopen voor 25 cent.

De toekomst ziet er spannend uit. Wellicht moeten alle verenbeesten langere tijd verhuizen als voor het energieproject van Ketelhuis WG precies voor de tien snavels een technische ruimte wordt gerealiseerd. Dat gaat nog luid gekakel geven.

Saai is het nooit.

*


Voer

Naast het bovengenoemde, en groenvoer, zijn ook meloen(pitten), aardbeien, komkommer en oud brood welkom. Neer te zetten op het 'balkon'.