Drie bewoners vertellen over hoe het was mee te doen met de herdenking op 4 mei 2023 van de buurtbewoners die in de Tweede Wereldoorlog zijn gedeporteerd. Iedereen vond het indrukwekkend om bij te dragen aan het project Namen en Nummers, want. Want je geeft de door de nazi's vermoorde mensen hun waardigheid terug, hun namen zijn genoemd..





Maja's verhaal:
Het heeft indruk op me gemaakt. Met name de voorbereidingen, waarin we de naambordjes schilderden. Met een klein groepje waren we samen aan het werk en wisselden uit wat we wisten over de personen voor wie we aan het werk waren. We wisten eigenlijk allemaal heel weinig.

Ieder van ons is natuurlijk op de hoogte van de grote historische lijnen. Op kleinschalig, individueel niveau lijken de mensen, die door de nazi's zijn vermoord vrijwel te zijn uitgewist. Dit project geeft deze slachtoffers hun waardigheid terug - hun namen zijn genoemd. Het was fijn om hieraan mee te werken.


Mieke's verhaal:
Ik woon 66 jaar in deze buurt en ruim 54 jaar in een benedenhuis in de Derde Helmersstraat. Toen we het bovenhuis verbouwden, vonden we in de loze ruimte boven de schuifdeuren een pakje North State-sigaretten, een blik gedroogde tuinbonen, een foto van een jonge vrouw en een half kunstgebit.
In het hele pand vonden we muntjes tussen de plint en de houten vloer, waaronder 'oorlogsgeld'.

In 2021 heb ik op de website van het Joodsmonument mijn adres ingevoerd. In het benedenhuis woonden tot 1943 Adolf (5) en Simon (4), hun ouders Ernst Levy (37) en Rijntje Levy-Markus (29), en haar moeder Saartje Markus-Wolf (68).
In het bovenhuis woonden Rudolf (3) en zijn ouders Henny Schönthal-Moses (37) en Alfred Schönthal (42). Ze zijn allen gedeporteerd en vermoord.

Ik heb de acht stenen met hun namen in het Holocaust Namenmonument geadopteerd. Hun namen vond ik ook op de website van Namen en Nummers.  Vorig jaar hebben mijn partner Peter en ik acht naambordjes gemaakt. Tijdens een indrukwekkend ritueel op het WG-terrein hebben we de acht buurtbewoners mogen 'thuisbrengen' door hun naambordjes in een stratenplan te leggen.

Marlene's verhaal
Ik hoorde van diverse stadsdorpers dat de herdenking in 2022 zo indrukwekkend geweest was. Daarom ging ik via de website van Namen en Nummers zelf op zoek naar namen bij mij in de buurt en vond twee mensen die op steenworp afstand van ons woonden en meteen bij aankomst in Auschwitch omgebracht zijn. Ik begon over hen informatie te zoeken en kwam van de ene website op de andere terecht en kon me zo verdiepen in hun levens en me zo een beeld proberen te vormen watvoor ellende hen overkomen is. Samen met negen anderen (waaronder drie jongeren) luisterden we naar de verhalen van elf slachtoffers en hebben we voor ieder van hen een plankje beschilderd. En op 4 mei hebben we de slachtoffers 'thuisgebracht' tijdens de herdenking in de  Pesthuislaan.